Category Prawo w nieruchomościach

Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości z dnia 13 stycznia 1998 r. (Dz.U. Nr 9, poz. 32)

Na podstawie art. 212 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje:

– możliwy jest model aplikacji w całości organizowanej przez państwo (wzór niemiecki)

– rozważyć też można wprowadzenie modelu indywidualnego przygotowania do uprawiania zawodu (bez zajęć aplikacyjnych) i selekcję ograniczyć do egzaminu zawodowego (wzór amerykański) bądź też dodatkowo wprowadzić, jako warunek dopuszczenia do egzaminu zawodowego, wymóg stażu w organach wymiaru sprawiedliwości

Wśród zarzutów wysuwanych pod adresem prawników zajmujących się sto-sowaniem prawa w praktyce wielkim wzięciem w ostatnim czasie cieszy się twierdzenie, a właściwie zarzut, o zbyt małej ilości adwokatów w Polsce oraz o rzekomym zamknięciu drogi wejścia do korporacji adwokackiej. Formułujący to twierdzenie zapominają jednak, że przepływ do zawodu adwokackiego jest całkowicie wolny dla sędziów, radców prawnych i prokuratorów oraz pracowników naukowych wydziałów prawa wystarczy przecież złożenie wniosku o wpis na listę adwokatów i ten poziomy przepływ jest uwolniony od jakichkolwiek ograniczeń. Formułujący owe zarzuty zapominają, albo po prostu najzwyczajniej nie wiedzą, że od kilku lat obserwuje się gwałtowny spadek wniosków o wpis na listę adwokatów osób wykonujących zawody prawnicze. Na przykład w izbie wrocławskiej, wcale nie takiej małej, od trzech lat nie wpłynął ani jeden wniosek o wpis, pochodzący od pokrewnych zawodów prawniczych. O czym to świadczy? Nie teraz sposobność po temu, aby ten temat rozwijać. Omawiane zjawisko utraty atrakcyjności zawodu adwokata w oczach innych praktyków prawa nie może być pomijane przy analizie zasadności zarzutów wysuwanych pod adresem adwokatury. Gdyby te żądania en bloc uwzględnić, adwokatura przestałaby zresztą istnieć. Zawód zaufania publicznego zostałby przekształcony w peleton załatwiaczy i łapówkarzy. Nie o to nam, adwokatom, chodzi. I nie o to chodzi wymiarowi sprawiedliwości. Nie o to chodzi władzom państwowym

Choć nie ma możliwości uzyskania pomocy prawnej z urzędu, to jednak jedną z zasad postępowania administracyjnego jest zasada czuwania organu administracji publicznej nad tym, aby strony i uczestnicy postępowania nie ponieśli szkody z powodu nieznajomości prawa i zasada udzielania przez organ stosownych wyjaśnień i wskazówek . W stosunku do stron postępowania administracyjnego ograniczona zostaje zatem zasada, iż nieznajomość prawa szkodzi (ignorantia iuris nocet)m. Rolę doradcy, jaką może pełnić w postępowaniu pełnomocnik – adwokat lub radca prawny, odgrywać ma, w pewnym zakresie, organ, przed którym toczy się postępowanie.

Wydaje się, że szczególnie w dużych ośrodkach, gdzie często zdarzają się kłopoty ze znalezieniem adwokatów chętnych do prowadzenia dużych spraw karnych, rozwiązanie w postaci biura obrońcy publicznego miałoby szansę polepszenia sytuacji. Godne rozważenia wydaje się także powiązanie takiego biura z aplikacją – młodzi prawnicy pod okiem doświadczonych adwokatów mogliby w ten sposób zdobywać szlify zawodowe. Pojawiają się także argumenty, iż w ramach modelu „adwokatów etatowych” jakość świadczonych usług jest wyższa, zwłaszcza dlatego, że podlega specjalnym mechanizmom kontrolnym. Adwokaci tacy nie mają także problemu podziału klientów na tych „z wyboru” i tych „z urzędu”. Wprowadzenie pilotażowego projektu biura obrońcy publicznego w jednym okręgu sądowym pozwoliłoby ocenić jego efektywność, zalety i wady.

Art. 8.10 [Zezwolenie zbędne] 1. Nie wymaga uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 3:

– nabycie samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388),

– nabycie nieruchomości przez cudzoziemca zamieszkującego w Rze-czypospolitej Polskiej co najmniej 5 lat od dnia uzyskania karty stałego pobytu,

– nabycie przez cudzoziemca, będącego małżonkiem obywatela

2.52n Wysokość oprocentowania oraz rodzaje mierników wartości ustala Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospo-darki Żywnościowej po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji.

Art. 46.50 [Prawo dalszego zamieszkiwania] I. Najemcy domów i lokali mieszkalnych przejętych do Zasobu, z którym zawarto umowy najmu przed przejęciem, zachowują prawo do dalszego zamieszkiwania na czas nie określony. Nie dotyczy to najemców:

Art. 42. [Sprzedaż budynków z gruntami] l. Agencja może przeznaczyć do sprzedaży najemcom domy, lokale mieszkalne i budynki gospodarcze wraz z niezbędnymi gruntami. 50 Sprzedaż następuje po cenie rynkowej:

– pomniejszonej o 4% za każdy rok pracy najemcy w państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej oraz innym państwowym zakładzie pracy, którego podstawowym przedmiotem działalności jest produkcja wymieniona w art. 2a pkt 1, albo

– pomniejszonej o 3% za każdy rok najmu mieszkania od zakładów pracy, o których mowa w pkt 1,

– nie więcej jednak niż o 90%.

Postulujemy opracowanie i zmianę odpowiednich formularzy sprawozdań, co pozwoliłoby nie tylko na bieżące monitorowanie wydatków Państwa na pomoc prawną opłacaną z urzędu, ale także na zbieranie informacji m.in. o tym, w jakiej ilości spraw takie wynagrodzenia wypłacono, w jakich rodzajach spraw, na jakim etapie postępowania i komu (adwokatom czy radcom prawnym), itp.

6.44“ Wysokość oprocentowania oraz rodzaje mierników wartości ustala Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospo-darki Żywnościowej po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji.

Art. 39. [Przetarg ustny i pisemny] l. Umowę dzierżawy zawiera się po przeprowadzeniu przetargu ofert pisemnych lub publicznego przetargu ustnego. Art. 29 ust. 2, 3 i 3a stosuje się odpowiednio.

2. Przetargu nie stosuje się, gdy wydzierżawienie występuje na rzecz jednoosobowej spółki utworzonej przez Agencję, a także jeżeli dotychcza-sowy

To wyodrębnienie byłoby bardzo wskazane, pod warunkiem wszelako, że model dysponowania środkami na pomoc prawną będzie modelem scentralizowanym „scentralizowanym” to strasznie niepopularne słowo i ono wcale nie musi oznaczać, że to Minister Sprawiedliwości położy na tym swoją łapę (to wyrażenie jest szczególnie niestosowne w obecnej sytuacji, ale niestety taki kolokwializm mi się wypsnął). Czy rzeczywiście w takim razie nie powinna tymi środkami administrować jakaś centralna jednostka, np. rada ds. pomocy prawnej? Pewnie docelowo tak, dobrze by tak było, jeno że każdy taki system wymaga stworzenia infrastruktury.

Zaprezentowane głosy pokazują, jak drażliwy dla polskiej palestry jest temat naboru do zawodu i jak emocjonalne reakcje wywołuje. Dowodzi to potrzeby poważnej debaty i wypracowania rozwiązań korzystnych społecznie. Podkreślić trzeba, że problem naboru do zawodu nie może być traktowany jak wewnętrzna sprawa samej adwokatury. Dotyczy on nie tylko dostępu do zawodu rzeszy młodych prawników, ale także dostępu do profesjonalnej pomocy prawnej wszystkich potrzebujących tego obywateli. Ma on wymiar społeczny. W łonie adwokatury zresztą problem większego otwarcia zawodu pojawiał się w ostatnich latach niejednokrotnie. Oddajmy głos adwokatom z Koła Seniorów przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. Piszą oni, że „…na tym odcinku dzieje się bardzo źle. Chodzi konkretnie o blokowanie wpisów na listy aplikantów. […] Tworzenie barier przy wpisach na listy aplikantów jest z przyczyn prawnych niedopuszczalne. […] Jest to bardzo niepokojące zjawisko prowadzące do tego, że adwokatura będzie starzała się i w pewnym momencie może stać się skansenem prawniczym” .

DOSTĘP DO POMOCY PRAWNEJ Z URZĘDU W SPRAWACH CYWILNYCH I ADMINISTRACYJNYCH – WYBRANE ZAGADNIENIA

Kierunek, w jakim zmierzać powinny państwa członkowskie Rady Europy, organizując system pomocy prawnej, wyznacza między innymi Zalecenie nr R (93) 1 Komitetu Ministrów dla państw członkowskich co do efektywnego dostępu do prawa i sprawiedliwości dla najuboższych . Komitet Ministrów zaleca państwom między innymi, by ułatwiały efektywny dostęp do sądów najuboższym, zwłaszcza poprzez:

Szczegółowy opis i analiza zagadnienia dostępu do zawodów prawniczych przekracza ramy niniejszych uwag. Warto jednak, z jednej strony, przywołać niektóre argumenty, jakie w debacie padają, z drugiej zaś, przedstawić propozycje rozwiązań (nie poddając ani jednych ani drugich drobiazgowej ocenie czy analizie).