Różnica w odpowiedziach wśród ankietowanych

Osoby, które stwierdziły, iż nie pytały prawnika o przebieg sprawy (215 osób), spytaliśmy, dlaczego tak postępowały. Na podstawie wyników badań pilotażowych zaproponowaliśmy następujące odpowiedzi: mam do niego zaufanie to nie wypada nie wiem jak inny powód (jaki?). Badane osoby fakt, iż nie pytały prawnika o podejmowane przez niego czynności, uzasadniały najczęściej następująco : mam zaufanie do prawnika (40% wskazań), nie wiem, jak to robić (30% wskazań), to nie wypada (15% wskazań), nie mam z prawnikiem kontaktu (10% wskazań), prawnik sam mnie informuje (10% wskazań), nie mam do prawnika zaufania (5% wskazań).

Warto zwrócić uwagę na różnice w odpowiedziach osób reprezentowanych przez prawników z wyboru i z urzędu. Z osób, które nie pytały adwokata o czynności w ich sprawie, podało jako powód, że adwokat sam ich o wszystkim informuje:

– sądy – reprezentowani z wyboru – 25% wskazań,

– sądy – reprezentowani z urzędu – 5% wskazań,

– ZK – reprezentowani z wyboru – 10% wskazań,

– ZK – reprezentowani z urzędu – 0%.

Brak kontaktu z prawnikiem

Na brak kontaktu z prawnikiem jako przyczynę niepytania go o postępy w sprawie wskazywało odpowiednio:

– sądy – reprezentowani z wyboru – 0% wskazań,

– sądy – reprezentowani z urzędu – 10% wskazań,

– ZK – reprezentowani z wyboru – 5% wskazań,

– ZK – reprezentowani z urzędu – 25% wskazań.

Wydaje się to świadczyć o lepszych relacjach między klientami

Wydaje się to świadczyć o wyraźnie lepszych relacjach między klientami a prawnikami z wyboru.

Z osób, które nie pytały adwokata o jego czynności, podało jako powód zaufanie do niego:

– sądy – reprezentowani z wyboru – 50% wskazań,

– sądy – reprezentowani z urzędu – 35% wskazań,

– ZK – reprezentowani z wyboru – 40% wskazań,

– ZK – reprezentowani z urzędu – 35% wskazań.

Odpowiedź, iż prawnika nie wypada pytać o postępy w sprawie

W przypadku podania „zaufania do prawnika” jako przyczyny niekon- trolowania jego pracy przez klienta różnice są mniejsze, jednak z odpowiedzi wynika, że znaczna część badanych (w trzech grupach badanych stanowiąca większość) nie wyraziła zaufania do swojego prawnika, pomimo że można było wskazać do dwóch odpowiedzi, a zatem wybór innej odpowiedzi jako pierwszej nie eliminował możliwości dania wyrazu swego zaufania do prawnika.

Odpowiedź, iż prawnika nie wypada pytać o postępy w sprawie, znacznie częściej wybierały osoby pytane w sądach (20%) niż osoby pytane w zakładach karnych (5%).